Magische woorden

Nadat er twaalf cavia's op het podium te pletter waren gegooid, vond de opa van Chiel het wel welletjes met de goochelkunsten van 'Magic Eddy en zijn Beestencircus'.

Huisdieren

Melancholiefde

Als je schrijft, kun je met jezelf worden geconfronteerd. Nu ik net in een lijst met liedjes mijn voorkeuren heb uitgesproken, vroeg ik mezelf af: 'Hoeveel herkenning vind ik in trieste liedjes, bijvoorbeeld over een verloren liefde?' Mijn portie. Maar meer dan dat ik geraakt wordt door een element van herkenning, realiseer ik me dat ik een zwak heb voor mooi verwoorde mistroostigheid. In pop songs, in proza, in poëzie.

Ich trat in jene Hallen,
Wo sie mir Treue versprochen;
Wo einst ihre Tränen gefallen,
Sind Schlangen hervorgekrochen.

- Heinrich Heine

Uit: Die Heimkehr (1823-'24)

Logo est omen...?

Vanavond uit eten geweest bij de Chinees. Dit embleem (ont)sierde de menukaart:
Een traditioneel huisje tegen een ondergaande zon. Hopelijk.

Dzjoekboks

Vanaf vandaag kun je hier op PIEUVRE ook ♪ muziek ♫ luisteren: onderaan de pagina heb ik een jukebox-widget toegevoegd. De playlist is interactief, oftewel: dien → hier ← je verzoeknummers in!

De j-o-ukebox kun je gewoon op de achtergrond aan laten staan, ook terwijl je bezig bent in een ander tabblad. De indeling is zo goed mogelijk als volgt: rustige nummers bovenaan, gevolgd door pop en dance, en rock en ruig. Per genre op artiestenalfabet. Met de kruisende pijlen rechtsbovenin de speler zet je de afspeelvolgorde op 'willekeurig'.

Er is ruimte voor 200 nummers. Trommelvliesscheurende metal komt er niet in; daarvoor kun je terecht op SpeerVanGer. (Ook een bezoek waard als je houdt van opmerkelijke foto's, taalgrapjes en nutteloze kutfeitjes. Zoals ik.)

Wil je zelf een jukebox aanmaken met je favoriete songs? Dat kan heel eenvoudig. Ga naar playlist.com en leef je uit!

MGMT - Kids

KIDS

You were a child
Crawling on your knees toward it
Making momma so proud
But your voice was too loud

We liked to watch you laughing
Picking insects off of plants
No time to think of consequences

Control yourself
Take only what you need from it
A family of trees wanted
To be haunted
(2x)

The water is warm
But it's sending me shivers
A baby is born
Crying out for attention

The memories fade
Like looking through a fogged mirror
Decision to decisions are made and not bought
But I thought this wouldn't hurt a lot
I guess not

Control yourself
Take only what you need from it
A family of trees wanted
To be haunted
(3x)

Control yourself
Take only what you need from it
A family of trees

MGMT - Kids
Oracular Spectacular (2007)

TV-tip

FRANKRIJK 5

20.38 --RATATOUILLE
-----------Filmdrama (F/'97) van
-----------Alain Billen, met David
-----------Entrecoté, Anne-Franca
-----------Enguerre e.a.
-----------Jean-Pierre ontdekt tot zijn
-----------ongenoegen, maar iemand
-----------is hem voor. Stella be-
-----------geeft zich daarom in het
-----------holst van de nacht. Als ze
-----------besluit kaas te gaan maken,
-----------barst de bom, met alle
-----------gevolgen en meer. - Niet
-----------geschikt voor kijkers.

The Karate Kid

De pechvogel van 10 maart is nog in leven, dankzij de karate-techniek 'de kraanvogel'. Hier toegepast op een overmoedig vlerkje met haantjesgedrag:

Veel mensen zullen deze stand associëren met de ultieme actie in de sleutelscène van The Karate Kid. De stijl die Mr. Miyagi in de film onderwijst, heet Okinawa gōjū-ryū karate-do, gekenmerkt door 'zachte' cirkeltechnieken in de verdediging en harde, directe technieken in de aanval. Zacht: 'Wax on, wax off', wat de oude baas een gepoetste auto oplevert en Daniel-san helpt de techniek onbewust in zijn instinctieve spiergeheugen te registreren. Hard: de maegeri naar de kin waarmee de slechterik in de film knockout wordt getrapt.

In eerdere artikelen heb ik kort al eens gerefereerd aan karate. Ik heb het geluk gehad lange tijd te mogen trainen onder Chris de Jongh, voormalig wereldkampioen in deze discipline. Hij is fysiotherapeut, dus ook de anatomische aspecten van karate (alsmede van mogelijke aanvallers) werden wekelijks deskundig in de dojo met ons doorgenomen.

Aan de sensei, sempai en leden van de Stichting voor Japanse en Okinawaanse Krijgskunsten: domo arigato gozaimasu!

Eensgezind

Fons kon zo lang en uitdrukkingsloos van de brug het water in kijken, dat zelfs de eenden blij waren als-ie weer was opgesodemieterd.

What's in a name...?

Misdaadverslaggever c.q. crime fighter Peter R. de Vries heet voluit Peter Rudolf de Vries. Dat middeninitiaal staat dus niet voor Reporter of Rechercheur. Misschien voelt de nasale BN'er van SBS en RTL zich opgelaten de naam Rudolf te moeten delen met een rendier met een rode neus, maar hij had zijn tweede naam m.i. ook kunnen weglaten. De 'R.' is meer een decadent bijvoegsel dan een afkorting.

Initialisten vinden we in ons land m.n. in literaire kring: Annie M.G. Schmidt, Drs. P. en A. F. Th. van der Heijden maken deel uit van dit gezelschap. Zonder de vertrouwde initialen klinken hun namen 'kaal'. Laatstgenoemde brengt tegenwoordig zelfs boeken uit onder uitsluitend de initialen van zijn voornamen. Dat is iemand als W. F. Hermans nooit gelukt. Uit de Nederlandse kunstwereld kennen we verder Wim T. 'Ernie van Sesamstraat' Schippers en Hans G. 'Eric de Noorman' Kresse.

In de VS wonen meer initialisten dan in NL. Het gebruik van initialen is er een probaat middel om de ene Jan-met-de-korte-achternaam van de soms talloze anderen te onderscheiden. Denk aan senior en junior Bush: George Herbert Walker Bush en zijn zoon George (voorheen: Johnnie) Walker Bush. Deze laatste wordt ook wel Dubya genoemd, naar zijn initiaal 'W.'.

De namen die schuilgaan achter de initialen van Franklin D. Roosevelt en John F. Kennedy, a.k.a. JFK, zijn bekend. Dwight D(avid) Eisenhower en Lyndon B(aines) Johnson worden ook altijd genoemd met middeninitiaal. Zij illustreren een basisvereiste voor succesvol initialisme: dat 90% van de buitenstaanders geen idee heeft waar het initiaal voor staat.

Dan is er nog het verschijnsel van het initiaal dat helemaal niet verwijst naar een naam, zoals bij Harry S Truman. 'S' is zijn volledige tweede naam en geen afkorting. Dit schijnt een vaker voorkomend gebruik te zijn in Amerikaanse families van Schots-Ierse afkomst, en ook onder de Amish, die de eerste letter van de meisjesnaam van de moeder gebruiken als tweede naam voor zoons en dochters.

Er zijn ook personen die hun tweede naam blijkbaar zó mooi vinden dat ze hun voornaam terugbrengen tot een initiaal: auteurs F. Scott Fitzgerald en E. Annie Proulx, filmmaker M. Night Shyamalan, FBI-baas J. Edgar Hoover, Scientology-baas L. Ron Hubbard en Homer Simpson's baas C. Montgomery Burns. En nu ik toch een fictieve initialist noem, dan ook deze: Wile E. Coyote, 'Mad' Alfred E. Neuman en Olivier B. Bommel.

Een greep uit alleen mijn eigen boekenkast levert al meer dan een handvol initialisten op, met soms dubbele of zelfs driedubbele initialen: J.R.R. Tolkien, George R.R. Martin, Philip K. Dick, Arthur C. Clarke, Ursula K. Le Guin, C.S. Lewis, J.K. Rowling, D.H. Lawrence, J.D. Salinger, T.S. Eliot, e.a.

De muziekindustrie doet ook volop aan initialisme en wordt nog overtroefd door Hollywood. De lijst is schier eindeloos, maar wie het vermelden waard zijn: E.T., 007's M en Q en i.h.b. The A-Team's B.A., een rol van Mr. T.

Was getekend:
J.L.

Tekstballon

(Meer dan 1000 woorden...)
ϟ

Batman beunt bij

Miljardair Bruce Wayne had blijkbaar voornamelijk een aandelen-
kapitaal. Hij is over de kop gegaan, maar hángt niet op de kop,
zoals een vleermuis betaamt.

Kunst uit de doeken: Fornuisschilderij

Fornuisschilderen:
een onbewuste schilderkunstvorm die tijdens het koken plaatsvindt. Abstract, Minimalisme en Pointillisme zijn de meest gangbare stromingen. Minder populair is de variant Body Paint. De meeste fornuizen hebben ruimte voor vier paletten. Een kwast en ezel zijn niet nodig, maar als je er een bént, is de kans op een fornuisschilderij groot. Veel fornuisschilders werken uit de (te) losse pols.

De Aardappeleters - Wassily Pandinsky

Het Laatste Avondmaal - Forneille

Zonnebloemen(olie) - Johannes Verfmeer

Andy Warhoofd - Jackson Pollepel

Hotelgasten

Statler & Waldorf
Heerlijk, deze twee oude baasjes die bekend staan om het leveren van ironische kritiek vanaf het balkon van The Muppet Show. Eén van hun bijdragen aan het steengoede openingsnummer:

♪

Why do we always come here?
I guess we'll never know...
It's like a kind of torture,
to have to watch the show!
♫

The Long Walk

The Long Walk is een verhaal van Richard Bachman (pseudoniem van Stephen King) over 100 jonge mannen - Walkers - die deelnemen aan een duurloop. Wie als laatste overblijft, wint The Prize...
Haken en ogen:
- dag en nacht doorlopen in een tempo van vier mijl per uur;
- alleen 's ochtends wat rantsoen;
- overtredingen worden bestraft met een Ticket, een waarschuwing;
- na drie waarschuwingen word je doodgeschoten.

Welke boektitel schiet jou te binnen bij het zien van bovenstaand plaatje? Reageer! Als het kan inclusief blurb.

Wipstoel

Buitenzinnig

Met haar asymmetrische kapsel en haar fluisterstem wekte Ans zo veel irritatie op bij de nukkige slager dat ze het op een hollen moest zetten.

Kunst uit de doeken: Mucha

In alle culturen brengen mensen zoveel tijd als ze zich kunnen veroorloven door met activiteiten die, gezien in het licht van overleving en voortplanting, nutteloos lijken. Ze maken muziek, ze zingen, ze dansen. Ze houden een blog bij. Of ze beschilderen oppervlakken.

"Life imitates art" is een bekend aforisme van Oscar Wilde. Precies die hoop had de Tsjechische kunstenaar Alfons Maria Mucha (*1860 - †1939) voor ogen toen hij besloot een verblufffend epos op canvas te stellen. Dat hij door historisch significante episodes uit het Slavische verleden uit te beelden toekomstige generaties lessen in integriteit, moed en idealisme zou kunnen bieden.

Maar laten we deze spoedcursus bij het begin beginnen.

VAN GRAFISCH...

De Art Nouveau-beweging, waarvan Mucha één van de grote exponenten was, richt zich op de ontwikkeling van decoratieve schema's en gestileerde patronen. Binnen deze beweging ontwikkelde hij de Style Mucha met eigen, unieke attributen. De belangrijkste van deze is de ornamentele curve.
Voor Mucha was het onderwerp van de voorstelling altijd het uitgangspunt. Het onderwerp moest zich lenen voor de creatie van een stel motieven die op traditionele thema's gebaseerd waren, meestal ontleend aan de natuurwereld. Zo had zijn eerste serie platen, geproduceerd in 1896, als thema de vier seizoenen: onschuldige lente, zwoele zomer, vruchtbare herfst en ijzige winter.

Mucha bleef op deze manier werken, met meestal twee of vier variaties op de meest uiteenlopende thema's en zo ontstond een reeks uiterst succesvolle platen. Zijn decoratieve stijl werd in deze periode ontwikkeld, tijdens de creatie van series als De kunsten (1898), De uren van de dag (1899) en De edelstenen (1900). De combinatie van sterk gestileerde botanische elementen en beeldschone vrouwen was de uitdrukking van een blije levensvisie die door het publiek van die dagen zeer werd gewaardeerd. Mucha's primaire streven bleef altijd dat hij een combinatie moest vinden van schoonheid en goedheid.

... TOT SLAVISCH

Alfons Mucha is dus vooral bekend als tekenaar en graficus. Zijn opleiding aan de Akademie der bildenden Künsten München had hem echter ook de benodigde vaardigheden bijgebracht om als schilder te kunnen werken. Tijdens de jaren '90 van de 19e eeuw had Mucha het erg druk met zijn grafische werk. Desondanks wist hij zich als schilder te uiten in vrije portretstudies. Pas in de jaren na de eeuwwisseling kreeg hij de ruimte om andere stijlen te ontwikkelen, totdat hij zich ten slotte op zijn grootste project begon te concentreren van een serie doeken gebaseerd op de geschiedenis en voorgeschiedenis van de Slaven. Op dat punt in zijn carrière begon hij op groot formaat met olieverf te schilderen.

Het mysterieuze Vrouw in de wildernis uit 1923 bewijst dat Mucha zeer bedreven was in dit genre, waarin hij realisme en symbolisme combineert voor de creatie van iets dat veel substantiëler en boeiender is dan zomaar een variatie op het traditionele historiestuk. De volle mogelijkheden verwezenlijkte Mucha in de cyclus van 20 grote doeken die de worstelingen en aspiraties van de Slavische volkeren zouden uitbeelden:
het Slavisch epos.

Het project is monumentaal, zowel in omvang als in thematiek. Sommige doeken zijn zes bij acht meter groot. De serie overspant meer dan 1000 jaar van de Slavische geschiedenis, beginnend met twee scènes die een mythologisch verleden uitbeelden en eindigend met De apotheose van de Slaven uit 1926, dat de definitieve triomf van de Slavische volkeren in hun vrijheidsstrijd tegen onderdrukkers verheerlijkt. Stuk voor stuk zijn het uitgesproken emblematische scènes die zorgvuldig geselecteerd zijn op hun morele, allegorische, religieuze, militaire en culturele inhoud. Ze zijn qua techniek visionair te noemen, vol symbolische figuren die onstoffelijk zweven, terwijl andere figuren je recht in de ogen kijken en dwingen tot overpeinzing en deelname.

TV-tip

-

NAT. GEOGRAPHIC

18.04 --Rex Hunt's Fishing Adventures
-----------Vandaag: De rolmops
19.45 --Tales of The Living Dead
-----------Afl. 3: Bejaardenhuis 'De Ment'
20.49 --Animals A-Z: Butterfly
-----------De botervlieg
21.09 --Animals A-Z: Snake
-----------De snaak
21.30 --Megastructures
-----------'Frau Wechselbecher'
22.14 --Medical Mysteries
-----------Bloedend tandvlees
23.20 --Who Killed Jeffrey Droplel?
-----------'Piet van der Tuin'

Van de kook

Bloemlezing

Het grootste gedeelte van mijn jeugd heb ik tegenover het oude huis van onze vaderlandse dichter J.C. Bloem gewoond. Deze zinnen staan dieper in mijn geheugen gegrift dan in de gevelplaquette waarlangs ik elke ochtend naar school liep:

Ik heb van 't leven vrijwel niets verwacht,
't Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen.
Wat geeft het? - In de koude voorjaarsnacht
Zingen de onsterfelijke nachtegalen.

Uit: Avond (1950)

Pechvogel

Alternatieve kop: Pluk-ze-wetgeving

The Affirmation

Na drie boeken van mijn nog-lezen-plank gelezen te hebben, mocht ik dit weekend een nieuw boek kopen. Dat werden er meteen drie, wat iets zegt over zowel mijn ruggengraat als mijn enthousiasme.

The Affirmation is de achtste roman van de Britse schrijver Christopher Priest, 213 bladzijden dun en voor het eerst gepubliceerd in 1981. Net als zijn latere roman The Prestige (in 2006 spannend verfilmd) is dit een boek over identiteit, waarheid, perceptie en perspectief.

Een 29 jaar oude man genaamd Peter Sinclair woont in Londen en wordt gekweld door het verlies van zijn vader, een ongelukkige liefdesrelatie en het kwijtraken van zijn baan. Wanneer hem gevraagd wordt een vervallen landhuis van een vriend op te knappen, grijpt hij deze kans met beide handen aan. Terwijl Peter met de klus bezig is, raakt hij geobsedeerd door het idee dat hij zijn autobiografie moet schrijven. Om de identiteit van bepaalde mensen te beschermen, verandert hij hun namen, vervolgens de namen van de plaatsen waar ze wonen en daarna zelfs de wereld waarin ze leven.

Maar misschien is dat gelogen.

Een 31 jaar oude man genaamd Peter Sinclair woont in de stad Jethra in Faianland en wint de loterij. De prijs is een behandeling op de ver zuidelijk gelegen archipel Collago. Wie deze behandeling ondergaat, verkrijgt het eeuwige leven, maar wel tegen een prijs: totaal geheugenverlies. Onderweg naar de eilandengroep spoken van tijd tot tijd gedachten aan een manuscript door Peter's hoofd. Een manuscript dat hij twee jaar daarvoor geschreven heeft: zijn levensverhaal, waarin een aantal namen en plaatsnamen zijn veranderd.

Misschien is ook dat gelogen.

The Affirmation tart elke poging tot samenvatten. De roman speelt met de oriëntatie van de lezer en beweegt zich tussen minstens drie lagen van realiteit, waarvan elke laag weer voor meerdere uitleg vatbaar is. In het echt is Peter een inwoner van een andere wereld en is onze planeet een hersenspinsel. In het echt is Peter een Londenaar die mentaal is ingestort, de nasleep van persoonlijke tragedies. Hij lijdt aan geheugenverlies, schizofrenie, solipsisme, of alledrie. De manuscripten zijn echt, of bestaan alleen in zijn hoofd.

Priest gebruikt helder, gemakkelijk te lezen proza dat de lezer bedwelmt met een vals gevoel van veiligheid, tot een volgend niveau van interpretatie zich aandient. Is men aan die wending gewend, dan vindt er een gebeurtenis plaats die zinspeelt op een grotere, vreemdere waarheid. Et cetera.

The Affirmation is een puzzel, maar niet per definitie een puzzel met slechts één oplossing, wat het een originele en verslavende leesbeleving maakt.

Openingszin

'Als we ZÓ gaan beginnen, zet papa je gewoon weer in de kast, hoor!' zei Remco tegen de vuistdikke roman na het lezen van de eerste bladzijde.

Denksport

Veel mensen zien de hersenen als een orgaan dat op dezelfde manier kan worden getraind als biceps. Dat zien veel mensen dan fout. Men kan niet zoals bij judo een zwarte band halen in sudoku. En in een zaal waar men aan hersengymnastiek doet, staat geen ezelsbrug met ongelijke liggers.

Zouden de hersenen als een spierbal opzwellen, dan is de kans groot dat snel genoeg de schedel barst. Wat de omvang van de hersenen betreft: als kind al zijn onze hersenen helemaal volgroeid en voor de rest van ons leven blijft de hoeveelheid op z'n best gelijk. Onze kennis neemt niet toe door groei van de hersenen; in plaats daarvan neemt het aantal verbindingen tussen de grijze cellen toe. Het mogelijke aantal verbindingen is zeer vele malen groter dan het aantal cellen.
Mannen wijzen er graag op dat mannen (en dolfijnen) een grotere partij hersenen hebben dan vrouwen, maar ze vermelden er nooit bij dat bij vrouwen de bovenlaag meer plooien bevat. En hoe meer plooien, hoe meer verbindingen er mogelijk zijn.

Voor elke gedachte is er ruimte om zijn sporen na te laten. Je moet je hersenen dus wel gebruiken, maar niet zoals bij sporttraining. Spieren train je door herhaling van dezelfde handeling. In je hersenen slijt zoiets zenuwbanen uit, zoals een bergbeek een kloof uitgraaft. Maar je wordt je die banen steeds minder bewust. Voor denken zijn voortdurend nieuwe prikkels nodig. Als je steeds dezelfde prikkel krijgt, wen je eraan. Je slaat er geen acht meer op, anders word je gek.

Sport berust dus op automatismen. Hetzelfde geldt voor pianospelen: hoe vaker dezelfde étude wordt gepingeld, des te nauwkeuriger komt elke noot uiteindelijk op de snaar terecht. Maar denken is dus iets volkomen anders. Er bestaat dan ook niet zoiets als 'denksport'. Denken en sporten zijn juist elkaars tegenpolen, zoals uit elk interview met vooral voetballers en boksers weer blijkt. Wél raken door sporten de hersenen beter doorbloed dan wanneer je niet aan sport doet.

Om terug te komen op een opmerking in mijn artikel Zwart-wit: schaken lijkt maar een sport. Als je tienduizend maal de zet e2-e4 doet, krijg je misschien sterke polsen, maar geen inzicht in schaken. Leren doe je niet van telkens hetzelfde, maar van telkens iets anders. Conclusie: oefening heeft ook wel eens iets anders te doen dan kunst te baren.

De beste hersenen winnen. En die zijn net als spieren niet gelijkelijk onder de seksen verdeeld. Mannen hebben de beste, althans voor schaken. Over dat laatste was grootmeester Jan Hein Donner (oom van minister Donner) zeer uitgesproken. Vrouwen konden er wat hem betrof niets van.
'Maar meneer Donner,' riepen veel mensen verontwaardigd, 'straks gaat u nog zeggen dat negers niet kunnen schaken!' 'Nee,' zei Donner dan, 'dat zal ik nooit zeggen. Waarom zouden negers minder zijn dan blanken? Negerinnen, die kunnen niet schaken.'

TV-tip

LUXEMBURG 2

23.32 --OIL OF OLAZ
-----------Avonturenfilm (USA/'71) van
-----------Clark Weümünthal, met
-----------David Pinpas, Reno
-----------James Zane, Susan Hup e.a.
-----------Clint Foreskin is een super-
-----------held die zijn weerga niet
-----------kent, alleen van horen zeggen.
-----------Hij moet voorkomen dat
-----------New York in handen valt. Van
-----------een steenrijke Siberische olie-
-----------magnaat die uit is op de wereld-
-----------heerschappij krijgt hij per
-----------ongeluk een geheim manu-
-----------script, waarmee een lek in het
-----------politieapparaat ontmaskerd en
-----------gedicht kan worden. Foreskin's
-----------vriendin loopt echter met open
-----------armen in de val die de oliebaron
-----------voor haar heeft gegraven.
-----------Maar Foreskin zou Foreskin niet
-----------zijn als hij Foreskin niet was.
-----------En daar had de oliebons niet op
-----------gerekend.

Terugkijken

Bekijk films eens van eind tot begin:

Jaws
Een immense haai kotst zwemmers uit tot er een strand wordt geopend.

The Shining
Jack ontdooit in een doolhof, repareert met z'n bijl een deur en maakt stapels A4'tjes blanco met een Tipp-Ex-machine. Zijn zoontje brabbelt 'murder' en als de sneeuw verdwijnt, verlaat de familie het hotel.

Alice in Wonderland
Een meisje woont in een grappige wereld, valt in slaap en heeft een saaie droom.

King Kong
Een reuzengorilla herstelt kapotte gebouwen in New York, maar wordt desondanks gevangen genomen en op een eiland vol dinosaurussen gedumpt.

Scarface
Tony Montana zegt zijn leventje van misdaad en cocaïne vaarwel en volgt zijn droom om afwasser te worden, zodat hij genoeg geld bij elkaar kan sparen om naar Cuba te gaan.

Schindler's List
De nazi's graven dode joden op, wekken ze tot leven onder een magische douche en zetten ze op de trein naar huis.

Alien
Aan boord van een ruimteschip kruipt een kwijlend monster in de borstkas van een man, wat vreemd genoeg een kalmerende werking heeft op de rest van de bemanning.

The Karate Kid
Een karate-kampioen verleert zijn kunsten, verandert in een mietje en besluit te verhuizen.

The Matrix
Neo wordt een beetje moe van het vechten met superagenten en laat alle kung-fu kennis uit zijn hoofd zuigen. Liggend op straat springt hij ineens op een flatgebouw, waarna hij een rode pil uitspuugt en verderleeft als menselijke batterij.

Zo lust ik er nog wel een paar! Blog hieronder mee over jouw klassiekers.

3 lezen, 1 betalen

Met het oog op structuur probeer ik een aantal regels na te leven. Ik lees graag boeken en ik heb heel veel boeken, die ik nog niet allemaal gelezen heb. Maar ik zie ook heel veel nieuwe boeken die ik graag wil lezen. Meer dan regelmatig zondig ik tegen de zegswijze door ze op hun kaft te beoordelen. Daarna keur ik de eerste zin en scan ik de achterkant. (Ik heb het écht over boeken, niet over vrouwen.)

Boeken kopen is leuk en brengt directe bevrediging. Boeken lezen is nog veel leuker, maar duurt wat langer. Ik heb mezelf onlangs deze driedubbelsnijdende regel opgelegd:
3 boeken uitlezen = 1 boek aanschaffen.

Op deze manier slinkt mijn pile-of-shame én is het kopen van boeken aan banden gelegd. Bovendien heb ik dan eens in de zoveel tijd een cadeautje echt verdiend.

Er een einde aan breien

Alternatieve kop: Hout couture

(Meer Stof tot nadenken dus. Suggesties? Reageer!)

Kleur- en smaakstoffen

Alternatieve kop: McChick

(Bij elke foto op dit blog geldt: deel je eigen kop of bijschrift via een reactie. Stof tot nadenken!)