The Affirmation

Na drie boeken van mijn nog-lezen-plank gelezen te hebben, mocht ik dit weekend een nieuw boek kopen. Dat werden er meteen drie, wat iets zegt over zowel mijn ruggengraat als mijn enthousiasme.

The Affirmation is de achtste roman van de Britse schrijver Christopher Priest, 213 bladzijden dun en voor het eerst gepubliceerd in 1981. Net als zijn latere roman The Prestige (in 2006 spannend verfilmd) is dit een boek over identiteit, waarheid, perceptie en perspectief.

Een 29 jaar oude man genaamd Peter Sinclair woont in Londen en wordt gekweld door het verlies van zijn vader, een ongelukkige liefdesrelatie en het kwijtraken van zijn baan. Wanneer hem gevraagd wordt een vervallen landhuis van een vriend op te knappen, grijpt hij deze kans met beide handen aan. Terwijl Peter met de klus bezig is, raakt hij geobsedeerd door het idee dat hij zijn autobiografie moet schrijven. Om de identiteit van bepaalde mensen te beschermen, verandert hij hun namen, vervolgens de namen van de plaatsen waar ze wonen en daarna zelfs de wereld waarin ze leven.

Maar misschien is dat gelogen.

Een 31 jaar oude man genaamd Peter Sinclair woont in de stad Jethra in Faianland en wint de loterij. De prijs is een behandeling op de ver zuidelijk gelegen archipel Collago. Wie deze behandeling ondergaat, verkrijgt het eeuwige leven, maar wel tegen een prijs: totaal geheugenverlies. Onderweg naar de eilandengroep spoken van tijd tot tijd gedachten aan een manuscript door Peter's hoofd. Een manuscript dat hij twee jaar daarvoor geschreven heeft: zijn levensverhaal, waarin een aantal namen en plaatsnamen zijn veranderd.

Misschien is ook dat gelogen.

The Affirmation tart elke poging tot samenvatten. De roman speelt met de oriëntatie van de lezer en beweegt zich tussen minstens drie lagen van realiteit, waarvan elke laag weer voor meerdere uitleg vatbaar is. In het echt is Peter een inwoner van een andere wereld en is onze planeet een hersenspinsel. In het echt is Peter een Londenaar die mentaal is ingestort, de nasleep van persoonlijke tragedies. Hij lijdt aan geheugenverlies, schizofrenie, solipsisme, of alledrie. De manuscripten zijn echt, of bestaan alleen in zijn hoofd.

Priest gebruikt helder, gemakkelijk te lezen proza dat de lezer bedwelmt met een vals gevoel van veiligheid, tot een volgend niveau van interpretatie zich aandient. Is men aan die wending gewend, dan vindt er een gebeurtenis plaats die zinspeelt op een grotere, vreemdere waarheid. Et cetera.

The Affirmation is een puzzel, maar niet per definitie een puzzel met slechts één oplossing, wat het een originele en verslavende leesbeleving maakt.