Op 9 maart passeerde The Affirmation de revue op dit blog. Vandaag een ander boek van dezelfde auteur:
The Prestige is de negende roman van de hand van de Brit Christopher Priest. Het 416 pagina's tellende boek kwam uit in 1995 en won onder andere de World Fantasy Award. Het is Priest's bekendste werk, in 2006 op het witte doek gebracht door Christopher Nolan, regisseur van Memento, Batman Begins en The Dark Knight.
The Prestige vertelt het verhaal van twee rivaliserende illusionisten uit de laat 19e eeuw: de aristocratische Rupert Angier en zijn tegenhanger uit de arbeidersklasse, Alfred Borden. Hun vete beïnvloedt zelfs latere generaties in de jaren 1990.
Een raadselachtige familiegeschiedenis intrigeert Andrew Westley en zijn zoektocht naar antwoorden brengt hem bij Kate Angier en het verhaal over de vijandschap van hun voorouders. De roman neemt ons vervolgens zo'n 130 jaar mee terug in de tijd en behandelt, in twee gescheiden secties, de levensverhalen van Alfred Borden en Rupert Angier.
Borden vertelt zijn verhaal op (opzettelijk) verwarrende wijze, in de vorm van een commentaar op een boek over toneelmagie. Op zeker moment verkrijgt de drang om zijn verhaal te vertellen het overwicht en gaat hij gedetailleerd in op zijn leven en op de wedijver met Angier. We komen erachter dat Borden een verbluffende illusie heeft ontwikkeld, die niemand kan doorgronden. Een truc die vervolgens verbeterd wordt door Angier, tot grote woede van Borden.
De verhaalstructuur maakt dan de overstap naar Angier's formelere dagboek. Dit vormt het leeuwendeel van de roman en voert ons door zijn jeugd en zijn eerste stappen in de wereld der goochelarij. Tot een onfortuinlijke ontmoeting met Borden plaatsvindt...
Priest doet zijn verhaal via eerste-persoons-perpectieven uit de doeken, waarbij hij met gemak schakelt tussen zijn prozastijlen voor de twee tijdvakken.
Een raadselachtige familiegeschiedenis intrigeert Andrew Westley en zijn zoektocht naar antwoorden brengt hem bij Kate Angier en het verhaal over de vijandschap van hun voorouders. De roman neemt ons vervolgens zo'n 130 jaar mee terug in de tijd en behandelt, in twee gescheiden secties, de levensverhalen van Alfred Borden en Rupert Angier.
Borden vertelt zijn verhaal op (opzettelijk) verwarrende wijze, in de vorm van een commentaar op een boek over toneelmagie. Op zeker moment verkrijgt de drang om zijn verhaal te vertellen het overwicht en gaat hij gedetailleerd in op zijn leven en op de wedijver met Angier. We komen erachter dat Borden een verbluffende illusie heeft ontwikkeld, die niemand kan doorgronden. Een truc die vervolgens verbeterd wordt door Angier, tot grote woede van Borden.
De verhaalstructuur maakt dan de overstap naar Angier's formelere dagboek. Dit vormt het leeuwendeel van de roman en voert ons door zijn jeugd en zijn eerste stappen in de wereld der goochelarij. Tot een onfortuinlijke ontmoeting met Borden plaatsvindt...
Priest doet zijn verhaal via eerste-persoons-perpectieven uit de doeken, waarbij hij met gemak schakelt tussen zijn prozastijlen voor de twee tijdvakken.
Naast het geven van een inkijkje in de wonderlijke wereld van podiummagie, weet Priest het turn-of-the-century gevoel over te brengen: het loslaten van het oude tijdperk en het omarmen van het nieuwe, gesymboliseerd door de opkomst van elektriciteit. Elektriciteit is haast zelf een personage in de roman: tot leven gewekt door de historische figuur Nikola Tesla, die een ondergeschikte, maar cruciale rol speelt in de vertelling, en versterkt door Angier's verwondering over het fenomeen, die overgaat in fetisjistische bewondering.
The Prestige is een mysterie. Soms denk je een plotwending van mijlenver te zien aankomen, waarop deze vingervlug uit het zicht wordt gewerkt en wordt vervangen door iets onvoorziens. De ideeën die in de roman worden verkend hinten subtiel naar science fiction, maar tegen het einde van het verhaal komen deze elementen openlijk boven water. Dat Priest alle zaken overtuigend geaard weet te houden, is een diepe buiging voor zijn vakmanschap waard. De finale is een knap, meerduidig einde van een fantastisch opgebouwd enigma.
The Prestige is een mysterie. Soms denk je een plotwending van mijlenver te zien aankomen, waarop deze vingervlug uit het zicht wordt gewerkt en wordt vervangen door iets onvoorziens. De ideeën die in de roman worden verkend hinten subtiel naar science fiction, maar tegen het einde van het verhaal komen deze elementen openlijk boven water. Dat Priest alle zaken overtuigend geaard weet te houden, is een diepe buiging voor zijn vakmanschap waard. De finale is een knap, meerduidig einde van een fantastisch opgebouwd enigma.
The Prestige is één van de fijnstgeschreven 'andere' science fiction romans die ik heb gelezen. Ook de film is geweldig, zij het met andere plotontwikkelingen dan het boek.
Andere aanraders met vergelijkbare thematiek:
- het boek Carter Beats The Devil: speelt zich af in de jaren '20 van de vorige eeuw, de hoogtijdagen van de podiummagie;
- de film The Illusionist: een liefdesgeschiedenis in fin de siècle Wenen. Kostuums, Jugendstil, decadentisme en magie.
1 opmerking:
Ik zal de film nog eens gaan bekijken. Had hem wel gedownload, maar de eerste 10 minuten, hoewel prachtig geënsceneerd, gaven me destijds de indruk dat het niet echt mijn ding was.
Had ik eerder jouw prima synopsis maar gelezen, dan had ik vast hem wel uitgekeken. Laat nog wel even weten wat ik ervan vond.
Een reactie posten