Van pan tot pot

Voorbereidingen treffen vinden we vaak leuker dan resultaten. Neem iets simpels als eten. Het kiezen van een recept, verzamelen van ingrediënten, tafeldekken, koken en opdienen nemen pakweg vijfmaal zoveel tijd in beslag als de maaltijd zelf. Boeken over eten heten ook geen 'eetboeken', maar 'kookboeken'. Van een dagelijkse kost is koken voor veel mensen een vrijetijdsbesteding geworden. Mensen die veel koken staan ook in hoger aanzien dan mensen die veel eten.

Maar het grootste verschil in de waardering van het 'voor' en het 'na' komt als het eten allang op is. Poepen staat het laagst aangeschreven. De kranten houden er naast een kookrubriek geen poeprubriek op na; poepen doe je stiekem, alsof het illegaal is. Toch is poepen niet minder bevredigend dan eten. Veel mensen komen van het toilet af met een vage glimlach, zo niet met onverholen trots. En terecht, want poepen is een creatief proces. Je maakt iets. Dit in tegenstelling tot eten, wat louter destructief is.

- Wat schaft de pot...? -

Het is waar dat poepen geen prettig gezicht is, maar dat is eten ook niet. Let er maar eens op, tegenover je aan tafel, op al dat gemaal van gebitten, het omspeekselen van elke voedselbrok, die soppende geluiden. Na afloop voel je je opgelaten. Dit in tegenstelling tot het gevoel na een bezoek aan het toilet. Bij het poepen valt er iets van je af. Het is letterlijk ontlasting.