Wonderbroek

Een dezer dagen zal Rafael Nadal laten weten of hij fit genoeg is om vanaf maandag aanstaande zijn Wimbledon-titel te verdedigen.

De service van de jonge Spanjaard is al legio malen beschreven, nagedaan en bespot. Vooral vanwege dat éne moment in zijn rituelen, waarbij hij zonder gêne zijn onderbroek uit z'n bilspleet trekt. De linkerhand hanteert het racket, de rechterhand stuitert tennisballen en plukt. Niet een discreet plukje met de toppen van duim en wijsvinger, maar zoals je een stuk bloemkool uit het gootsteenputje graaft. Wat voor onderbroeken Nadal ook draagt, één ding staat vast: ze zijn van bijzonder matige kwaliteit.

- Graafael Naadal -

Het lijkt The King of Clay zelf allerminst te storen, die onderbroek die naar alle plekken kruipt waar je hem niet wilt hebben. Misschien is hij het gewend. Of misschien weet hij niet beter. Het lijkt me sterk. Ik denk dat Rafa het maar wat goed weet. Zijn onderbroek is één van zijn wapens, vooral tegen rivaal Roger Federer, de smetteloze Zwitser. Geboren en getogen in een land dat gegrondvest is op Pünktlichkeit. Wit is er sneeuwwit, niet paella-geel. Laat staan Costa del Sol-bruin. Telkens wanneer Nadal zijn slip uit zijn bilspleet vist, blokkeert Federer en vloeit zijn concentratie weg. Dat schaamteloze naadgraven van Nadal is in Zwitserland waarschijnlijk bij wet verboden.