Ben je ziek, zwak of misselijk, dan heb je een probleem met je gezondheid. Is de helft van de bevolking ziek, zwak of misselijk, dan is er iets mis met de volksgezondheid. Die is geen verantwoordelijkheid van de burger, maar van de staat.
Dat we twee keer zo oud worden als onze betovergrootouders is niet te danken aan onverzadigde vetzuren en oefeningen aan de rekstok, maar aan inenting en riolering. Dankzij deze staatsmaatregelen zijn klassieke infectieziekten zo goed als uitgeroeid. De putjesschepper heeft ons de gezondheid gebracht, niet de hartspecialist of de sport. Waar het niet lukte, kreeg de individuele burger de schuld. Was het ooit de Kerk die zei dat je tering had omdat je had gezondigd, nu was het je eigen schuld omdat je niet hygiënisch was geweest: etensresten laten slingeren, je handen niet gewassen na het plassen, je tanden niet gepoetst. Dat voelt niet lekker. Het gevoel schuldig te zijn, is haast niet te torsen. Het maakt je tot je eigen vijand. Schuld kun je niet wegslikken, niet afwerpen. Er is maar één uitweg. Geef hem een ander.
Zo zwaar als het krijgen van de schuld is, zo licht gaat het geven ervan. Schuld is als een hete kool, die van ziel tot ziel wordt doorgegeven. Hoe eerder je hem kwijt bent, hoe beter. Zelfs dieren weten dat. Zet twee ratten in een kooi en geef ze een stroomstoot. Dan bijten ze elkaar. Iemand moet toch de schuld hebben...? Ze kunnen moeilijk hun kooi de schuld geven. Voor zoiets doms moet je mens zijn. Die geeft moeiteloos de schuld aan zaken. Hij is te laat omdat de brug open was, de spoorbomen dicht, of het horloge stuk. Slaat een mens zich op de duim, dan heeft de hamer het gedaan. Gereedschap is er niet om een gat te boren of een plank te zagen, ze dient om het schuldgevoel af te kopen.
Dat we twee keer zo oud worden als onze betovergrootouders is niet te danken aan onverzadigde vetzuren en oefeningen aan de rekstok, maar aan inenting en riolering. Dankzij deze staatsmaatregelen zijn klassieke infectieziekten zo goed als uitgeroeid. De putjesschepper heeft ons de gezondheid gebracht, niet de hartspecialist of de sport. Waar het niet lukte, kreeg de individuele burger de schuld. Was het ooit de Kerk die zei dat je tering had omdat je had gezondigd, nu was het je eigen schuld omdat je niet hygiënisch was geweest: etensresten laten slingeren, je handen niet gewassen na het plassen, je tanden niet gepoetst. Dat voelt niet lekker. Het gevoel schuldig te zijn, is haast niet te torsen. Het maakt je tot je eigen vijand. Schuld kun je niet wegslikken, niet afwerpen. Er is maar één uitweg. Geef hem een ander.
Zo zwaar als het krijgen van de schuld is, zo licht gaat het geven ervan. Schuld is als een hete kool, die van ziel tot ziel wordt doorgegeven. Hoe eerder je hem kwijt bent, hoe beter. Zelfs dieren weten dat. Zet twee ratten in een kooi en geef ze een stroomstoot. Dan bijten ze elkaar. Iemand moet toch de schuld hebben...? Ze kunnen moeilijk hun kooi de schuld geven. Voor zoiets doms moet je mens zijn. Die geeft moeiteloos de schuld aan zaken. Hij is te laat omdat de brug open was, de spoorbomen dicht, of het horloge stuk. Slaat een mens zich op de duim, dan heeft de hamer het gedaan. Gereedschap is er niet om een gat te boren of een plank te zagen, ze dient om het schuldgevoel af te kopen.
2 opmerkingen:
Mooie bespiegelingen, ook treffend verwoord: "Schuld is als een hete kool, die van ziel tot ziel wordt doorgegeven."
In het Westen hebben wij een door het Christendom bepaalde schuldcultuur, in de smaken Katholiek (biecht als remedie) en Calvinistisch (geen remedie).
Fascinerend is dan weer dat wij in het Nederland van anno nu zo'n moeite hebben met immigranten die niet zozeer een schuldcultuur hebben, maar meer een schaamtecultuur, i.e. Marokkanen.
Wij (nou ja, al die Wilderofielen) geven hen van alles de schuld, en zij reageren niet goed, volgens ons dan, want ze ontkennen het, helemaal in lijn met hun eigen schaamtecultuur.
(Niet gek hè, voor de maandagochtend)
Schuld -vs- Schaamte: een benadering die hout snijdt. Scherpe ontleding, GB! (En ik altijd maar denken dat het gewoon straattuig was... En dat elke generatie de jeugd heeft die het verdient.)
Vind zelf het eerste plaatje ook wel een aardig begin van de maandagochtend. ZUSTER!!!
Een reactie posten